Jeśli zastanawiasz się, czy w ogóle warto inwestować w odbudowę brakującego zęba, musisz wiedzieć, że brak (ubytek) w uzębieniu powoduje zaburzenia w jamie ustnej. Zęby sąsiadujące z luką zaczynają się przesuwać i przechylać. Ząb w przeciwstawnym łuku wysuwa się, tracąc pomału utrzymanie w kości.
Dalszymi konsekwencjami są zaburzenia funkcjonalne stawów skroniowo-żuchwowych i wystąpienie bólu głowy czy karku. Brak kilku zębów znacznie zmniejsza zdolność prawidłowego rozdrabniania pokarmu, co powoduje niestrawność i choroby przewodu pokarmowego.
Most protetyczny to odbudowa, która dotyczy jednego lub kilku zębów i której pacjent nie wyjmuje z ust. Most nie zawiera elementu, który zastępowałby korzeń zęba. Uzupełnienie to zacementowane jest na sąsiadujących zębach co niestety wiąże się z koniecznością ich oszlifowania. Zabieg wszczepienia implantu odbywa się bez ingerencji w strukturę własnych zębów pacjenta.
W przypadku braku jednego lub kilku zębów można zastosować protezę ruchomą, czyli taką, którą kilka razy dziennie pacjent wyjmuje z ust do zabiegów higienicznych. Najlepszymi z tego typu rozwiązań są protezy szkieletowe. Mogą być wsparte na zębach własnych za pomocą widocznych, metalowych klamer lub niewidocznych elementów precyzyjnych utrzymujących protezę.
Drugim rozwiązaniem ruchomym odbudowującym częściowe braki są protezy osiadające, które w całości opierają się na dziąsłach.
Rozwiązania z zastosowaniem implantów pozwalają na zastąpienie protezy ruchomej uzupełnieniem stałym lub na poprawę utrzymania samej protezy.
U pacjentów, którzy stracili wszystkie zęby, najpopularniejszym dotąd rozwiązaniem były wyjmowane całkowite protezy akrylowe. Nawet najlepiej wykonana i dopasowana proteza całkowita nigdy nie będzie dla pacjenta rozwiązaniem tak komfortowym jak własne zęby czy protetyczne uzupełnienie stałe.
Aby zwiększyć komfort użytkowania protezy ruchomej, nie trzeba zastępować każdego zęba implantem. Rozwiązaniem jest proteza całkowita oparta na implantach – tzw. proteza stabilizowana. W praktyce oznacza to wszczepienie kilku implantów, niekiedy tylko dwóch, na których osadza się protezę. Proteza stabilizowana na implantach jest dla pacjenta dużo wygodniejsza – można swobodniej jeść, mówić itp.
